Elżbieta Cygielska (język węgierski) – pracuje w Katedrze Hungarystyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wykłada historię literatury węgierskiej.  Prowadzi zajęcia z teorii i praktyki przekładu. Ma na koncie publikacje naukowe z zakresu komparatystyki  literackiej, zwłaszcza secesji, oraz teksty o charakterze popularyzatorskim. Tłumaczy prozę. W jej dorobku  znajdują się m.in. Dziennik galernika i Fiasko  Imre Kertésza, Biały król Györgya Dragomána, Mesjasze  Györgya Spiró  i Ptaki Wierchowiny  Ádáma Bodora. Za przekład Mesjaszy otrzymała  Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus (2010), a także nagrodę miesięcznika „Literatura na świecie” oraz magazynu  „Książki”.
Za wkład w dziedzinę nauczania, popularyzacji i przekładu z literatury węgierskiej została uhonorowana przez Międzynarodowe Towarzystwo Hungarologiczne  Medalem Jánosa Lotza (Budapeszt 2007), a także wyróżnieniem przyznawanym przez Fundację im. Milána Füsta (Budapeszt 2013).

Więcej informacji: Elzbieta_Cygielska

Jan Gondowicz (język francuski, rosyjski, czeski), krytyk, tłumacz, eseista.  Przybliżył Polakom m.in. teksty Gustave’a Flauberta, Alfreda Jarry’ego czy Josifa Brodskiego.
Jan Gondowicz (ur. 1950) jest warszawskim krytykiem, tłumaczem, eseistą  oraz wydawcą. Debiutował w 1971 roku na łamach warszawskiej „Kultury”.

Dla Francuzów Jan Gondowicz to dziś coś w rodzaju Witkacego z Gombrowiczem w jednej osobie. Robił z życia teatr, wydawał się szydercą, a to był sposób na uprawianie filozofii. Awangarda jego czasów i wszystkie jej ekstrawagancje przeszły do historii, a on jest ciągle współczesny. Z formalnego wykształcenia polonista, przechował z lat młodości styl myślenia właściwy naukom przyrodniczym.

Uformowany w kręgu inspiracji surrealistycznych, zwraca się ku postaciom, dziełom i faktom pośrednim, ekscentrycznym i pozakategorialnym. Nietypowe zainteresowania i ich konsekwencje skłoniły go, by zbiorowi szkiców nadać tytuł Pan tu nie stał (2011). Jest też autorem bestiariusza Zoologia fantastyczna uzupełniona (1995, 2007), antologii tekstów surrealistycznych Przekleństwa wyobraźni (2010) i tomu esejów Paradoks o autorze (2011) oraz krótkiej monografii Schulz (2006). Jako tłumacz przyswoił polszczyźnie m.in. teksty Daniiła Charmsa, Josifa Brodskiego, Karela Čapka, Gustave’a Flauberta, Alfreda Jarry’ego, Raymonda Queneau i Georges’a Pereca, eseje Duch opowieści.
Za przekład „Ćwiczeń stylistycznych” Raymonda Queneau otrzymał Nagrodę „Literatury
na świecie” za rok 2006 w dziedzinie poezji. Jest laureatem Warszawskiej Premiery Literackiej 2014 za książkę „Trans-Autentyk. Nie-czyste formy Brunona Schulza”.
Publikował w ogromnej ilości czasopism, m.in. w: „Filmie”, „Kinie”, „Playboyu”, „Przekroju”
i „Tygodniku Powszechnym”.  Był szefem obozowisk w Tatrach, redaktorem „Gazety Wyborczej” a także asystentem kierownika literackiego zespołu filmowego. Prywatnie miłośnik kotów, królików miniaturek i skoczków pustynnych.

Więcej informacji: Jan Gondowicz

Michał Kłobukowski (język angielski), laureat nagrody „Literatury na Świecie za nowy przekład „Lorda Jima” Josepha Conrada, tłumaczył też m.in. dzieła takich pisarzy jak: John Maxwell. Coetzee, Paul Auster, Kurt Vonnegut.

Ur. 1951, tłumacz literatury amerykańskiej i angielskiej, także poeta. Studiował filologię angielską w Warszawie 1970-71 i w Poznaniu 1973-75. Tłumaczeniem zaczął się zajmować w 1988 roku. Pod koniec lat 70. XX w. wydał tomik poezji „Innowajca”. Napisał też kilka tekstów dla polskiej piosenkarki Martyny Jakubowicz.

Tłumaczeniem książek zaczął się zajmować w 1988 r.Przełożył ponad 50 utworów, m.in. „Hańbę” Johna Maxwella Coetzeego, „Trylogię nowojorską” Paula Austera, „Podziemia” Dona DeLillo, „Lolitę”, „Blady ogień” i „Nieprawe godło” Vladimira Nabokova, „Hotel New Hampshire” Johna Irvinga, „Wielkomiluda” Roalda Dahla oraz poezję Charlesa Bukowskiego.

Otrzymał główną nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich za przekład literacki 1991 r. („Wielkomilud” Roalda Dahla i „Na południe od Brazos” Larry’ego McMurtry’ego) oraz wyróżnienie International Board of Books for Young People 1991 r. za przekład pierwszej z wymienionych powieści. W 2002 r. przyznano mu nagrodę „Literatury na Świecie” za nowy przekład „Lorda Jima” Josepha Conrada i nagrodę ZAiKS-u za całokształt twórczości translatorskiej.

Więcej informacji: Michał Kłobukowski

Halina Kralowa (język włoski), od kilkudziesięciu lat udostępnia dzieła literatury włoskiej polskim czytelnikom, m.in. takich autorów, jak: Giorgio Bassani, Antono Fogazzaro, Italo Svevo, Carlo Emilio Gadda, za którego przekład otrzymała nagrodę Premio citta di Monselice;

Wybitna tłumaczka literatury włoskiej, związana z Uniwersytetem Warszawskim
oraz z „Literaturą na Świecie” i „Zeszytami Literackimi” przekazała Bibliotece Narodowej rękopisy swoich przekładów. Co ciekawe, wszystkie zostały wykonane ołówkiem!

Ze swojego bogatego dorobku translatorskiego Halina Kralowa zdecydowała się przekazać manuskrypty przekładów powieści: Śmietankowego pociągu i Morza prawd Andrei De Carla oraz Tej historii Alessandra Baricco. Baricco to jeden z najbardziej cenionych dziś, wielokrotnie nagradzanych, współczesnych prozaików włoskich.

Kralowa przełożyła niemal wszystkie jego książki wydane w Polsce, między innymi Ocean Morze, czy Homer, Iliada, lub mikropowieść Novecento. Tłumaczka ofiarowała także przekłady dwóch opowiadań Carla Emilio Gaddy (1893-1973), klasyka XX-wiecznej literatury włoskiej –  Niedziela oraz Narzeczona Elia, które polski czytelnik może znać z monograficznego numeru „Literatury na Świecie” poświęconego pisarzowi (1-2/ 2013). W tym samym numerze „LnŚ” znalazł się szkic Karlowej o nowelistyce Gaddy.

Więcej informacji; Halina Kralowa

Małgorzata Łukasiewicz (język niemiecki), w której przekładzie ukazało się około 70 książek literatury pięknej i filozofii, m.in.: Patricka Süskinda, Hermanna Hessego, Theodora W. Adorno, Jürgena Habermasa,  laureatka m.in. nagrody PEN Clubu i „Zeszytów Literackich”

Małgorzata Łukasiewicz (pseud. Magdalena Górka)  „Przekład jest rodzajem sztuki lektury, sztuki interpretacji. Pewnie najbliżej mu do sztuk takich jak aktorstwo i wykonawstwo muzyczne. Dla praktykującego tłumacza same etykietki nie mają chyba większego znaczenia.“

Urodziła się 21 maja 1948 roku w Warszawie. Studiowała języki obce i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Tłumaczy literaturę piękną i filozoficzną z języka niemieckiego.

Debiutowała w 1975 jako tłumaczka na łamach miesięcznika Literatura na Świecie. Od 1976 do 1989 r. działaczka opozycji demokratycznej w PRL-u. W 1981 r. była redaktorką „Tygodnika Solidarność” i Komitetu Wydawniczego Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce internowana (do 1982 r.). Od 1988 do 1995 r. była redaktorką w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”.

Od 1974 r. jako tłumaczka i krytyk literacki współpracuje z wieloma wydawnictwami, czasopismami i instytucjami kultury. Jest członkiem jury Nagrody Literackiej Gdynia. Opublikowała książki eseistyczne: Rubryka pod różą (2007), Jak być artystą. Na przykładzie Thomasa Manna (2011). W latach 1976-1989 uczestniczyła w działaniach opozycji demokratycznej, w 1981 r. internowana.

Więcej informacji: Małgorzata Łukasiewicz

Maryna Ochab (język francuski), tłumaczka, głównie z języka francuskiego, aktywna od 1976 roku.

Przełożyła między innymi „Symbolikę zła” Ricoeura, „Zazi w metrze” Queneau (nagroda Literatury na Świecie 2005), „Życie seksualne Immanuela Kanta” Jeana-Baptiste’a Botula, dwie powieści kryminalne Jean-Claude’a Izzo, Przechodzimura” Marcela Aymé oraz wiele książek historyczno-kulturowych z nowej francuskiej szkoły historycznej.

W 1999r. otrzymała Nagrodę PEN Clubu  za tłumaczenie z języka obcego na polski.

Wybrana bibliografia Maryny Ochab:

Podróż karaibska do pięciu społeczeństw kolonialnych / V. S. Naipaul ; przeł. Maryna Ochab.

O Bogu / Jacques Duquesne ; przeł. Maryna Ochab.

O śmierci / Emmanuelle Huisman-Perrin ; przeł. Maryna Ochab.

Diabelska materia : historia pasków i tkanin w paski / Michel Pastoureau ; przeł. Maryna Ochab.

Wyznanie i przebaczenie : historia spowiedzi / Jean Delumeau ; przeł. Maryna Ochab.

Życie seksualne Immanuela Kanta / Jean-Baptiste Botul ; przeł. Maryna Ochab.

Niebieski : historia koloru / Michel Pastoureau ; przeł. Maryna Ochab.

1789 : emblematy rozumu / Jean Starobinski ; przeł. Maryna Ochab.

Dostojewski na Manhattanie / André Glucksmann ; przeł. Maryna Ochab.

Solea / Jean-Claude Izzo ; przeł. Maryna Ochab.

Andersen : życie baśniopisarza / Jackie Wullschläger ; przeł. Maryna Ochab ; fragmenty baśni, listów i dzienników H. Ch. Andersena w przekł. Bogusławy Sochańskiej.

Historia dzieciństwa : dziecko i rodzina w czasach ancien régime’u / Philippe Ariès ; przekł. Maryna Ochab.

Zając z Patagonii : (pamiętniki) / Claude Lanzmann ; przeł. Maryna Ochab.

Przechodzimur : opowiadania / Marcel Aymé ; tł. Maria Ochab.

Wynalezienie wolności : 1700-1789 / Jean Starobinski ; przełożyła Maryna Ochab.

Zazi w metrze / Raymond Queneau ; spolszczyła Maryna Ochab.

Hegel czyli filozofia kryzysu / C. I. Gulian ; [z oryg. fr. przeł. Maria Ochab i Stanisław Cichowicz].

Jacek Poniedziałek (język angielski), aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, reżyser spektakli,
a także tłumacz ponad dwudziestu sztuk teatralnych, w tym: „Aniołów w Ameryce” Tony Kushnera, „Krumy: i „Pakujemy manatki” Hanocha Levina, zbioru „Tramwaj zwany pożądaniem i inne dramaty” Tennessee Williamsa, za który otrzymał nominację do Nagrody.

Urodził się 6 sierpnia 1965 roku w Krakowie. W 1990 roku ukończył Wydział Aktorski w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie i zadebiutował na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego. Przez kilka lat był zatrudniony w krakowskim Teatrze Starym, gdzie grał m. in. u Tadeusza Bradeckiego i Jerzego Jarockiego.

W 1992 roku rozpoczął współpracę z Krzysztofem Warlikowskim. Pierwsze przedstawienia wystawili w krakowskiej PWST. Były to: „Białe noce” i „Łysa śpiewaczka”. Od tamtej pory Jacek Poniedziałek grał niemal we wszystkich spektaklach tego reżysera. Od 1997 roku aktor występował w teatrach warszawskich: Narodowym, Studio i Rozmaitości. Od 2008 roku jest członkiem Nowego Teatru w Warszawie.

Więcej informacji: Jacek_Poniedzialek